غایوس

لغت نامه دهخدا

غایوس. ( اِخ ) نام دوتن : 1- شخصی مقدونی ( مکدونیه ) که پولس را در قرنتس ضیافت نمود در وقتی که رساله خود را به رومانیان می نوشت ( رساله رومیان 16: 23 ) لهذا پولس وی را تعمید داده ( اول قرنتیان ( 1: 14 ) وی با پولس بافسس شد و فتنه گران بر وی دست انداختند ( کتاب اعمال رسولان 19: 29 ) و با وجودی که اسم او همواره با ارسترخس ذکر میشود بازگمان میرود که او غایوس دربه ای باشد. ( کتاب اعمال رسولان 20: 4 ) و بعضی را گمان چنان است که غایوس دربه ای مرد دیگری بوده است و نسبتی به این غایوس ندارد.
2 - شخصی که یوحنا نامه سیم خود را به وی نگاشت که این همان شخصی است که با پولس در سفر آخرش به فلسطین رفاقت نمود. ( کتاب اعمال رسولان 20: 4 ) و آن کسی که با وی در وقت شورش در افسس مرافقه نمود شخص دیگری است که در مکدونیه ( مقدونیه ) تولدیافته. و نیز برآنند که مهماندارش ( رساله رومیان 16:23 ) یعنی همان که وی را تعمید داد ( اول قرنتیان 1:14 ) شخص دیگری غیر از این دو نفر بوده است. ( کتاب قاموس مقدس ص 632 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس