غاوون

لغت نامه دهخدا

غاوون. ( ع ص ، اِ ) ج ِ غاوی ، در حالت رفعی. ( آنندراج ) : الشعرا یتبعهم الغاوون. ( قرآن 224/26 ). رجوع به غاوی شود.

پیشنهاد کاربران

غاوون که از ماده غی گرفته شده به معنی هر گونه گمراهی نیست ، بلکه به گفته راغب در مفردات ، آن نوع جهل و گمراهی است که از فساد عقیده سرچشمه گیرد .
کاسهْ داغتر از آش
خویش نگران. خود خواهان

بپرس