غاوه

لغت نامه دهخدا

غاوه. [ وَ ] ( اِخ ) کوهی است. ( منتهی الارب ). نام کوهی و جبلی باشد. ( برهان ) ( آنندراج ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید