غالیه ساز

لغت نامه دهخدا

غالیه ساز. [ ی َ / ی ِ ] ( نف مرکب ) آن که غالیه سازد. خوشبوی ساز. عطار. غالیه سای :
زآن غالیه دان شکرانگیز
مه غالیه ساز و گل شکرریز.

نظامی.

( صفت ) ۱ - آنکه غالیه تهیه کند . ۲ - خوشبوی ساز عطار .

( ~ . ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) نک غالیه سا.

آن که غالیه بسازد، سازندۀ غالیه.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید