غالیه زلفین

لغت نامه دهخدا

غالیه زلفین. [ ی َ / ی ِ زُ ] ( ص مرکب ) کسی که زلف مجعد اوبرنگ غالیه باشد. آنکه موی مجعد وی سیاه باشد. رجوع به غالیه زلف ، غالیه جعد و غالیه موی شود :
ای غالیه زلفین ماه پیکر
عیار و سیه چشم و نغز دلبر.
خسروی.
نوک کلک شاه راحورا به گیسو بسترد
غالیه زلفین حورا برنتابد بیش ازین.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که زلف ( مجعد ) ش سیاه و خوشبو باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس