غالیه بو

لغت نامه دهخدا

غالیه بو. [ ی َ / ی ِ ] ( ص مرکب ) غالیه بوی. رجوع به غالیه بوی شود :
بخواب دوش چنان دیدمی که زلفینش
گرفته بودم و دستم هنوز غالیه بوست.
سعدی.

فرهنگ عمید

آنچه بوی غالیه می دهد: من و آن جعدموی غالیه بوی / من و آن ماهروی حور نژاد (رودکی: ۴۹۵ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس