غالیه اندوده

لغت نامه دهخدا

غالیه اندوده. [ ی َ / ی ِ اَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) سیاه. آنچه به غالیه اندوده باشد :
این غول روی بسته کوته نظرفریب
دل میبرد به غالیه اندوده چادری.

سعدی.

( صفت ) ۱ - آنچه به غالیه اندوده باشد. ۲ - سیاه .

( ~ . اَ دِ ) [ ع - فا. ] (ص مف . ) ۱ - آن چه به غالیه اندوده باشد. ۲ - سیاه .

آنچه به غالیه اندوده باشد، آنچه بر آن غالیه مالیده باشند: این غول روی بستهٴ کوته نظر فریب / دل می بَرَد به غالیه اندوده چادری (سعدی۲: ۶۷۷ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید