غالط

لغت نامه دهخدا

غالط. [ ل ِ ] ( ع ص ) خطاکننده. خطاکار. غلطکار. غلط مخصوص به منطق و غلت در حساب است و اسم فاعل آن غالط است. ( از قطر المحیط ). و رجوع به غلط شود.

فرهنگ فارسی

خطا کننده . خطاکار

فرهنگ عمید

اشتباه کننده، خطاکار.

پیشنهاد کاربران

بپرس