( غالب برآمدن ) غالب برآمدن. [ ل ِ ب َ م َ دَ ] ( مص مرکب ) غلبه کردن. ظفر یافتن بر. چیره شدن بر: شغرت برجلی فی الغریب ؛ غالب برآمدن مردمان را در حفظ غریب. ( از منتهی الارب ).
