غافرالذنب

[ویکی اهل البیت] اسم هشتاد و ششم: غافر الذنب
این اسم در قرآن یک بار آمده، و همراه با اسمهای دیگر وصف خدا قرار گرفته است، چنان که می فرماید:
(...تَنْزِیلُ الکِتابِ مِنَ اللّهِ العَزیز العَلیم*غافِر الذَّنْبِ وَ قابِلِ التَّوبِ شَدیدِ العِقابِ ذِی الطَولِ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ إِلیهِ المَصیر).(غافر/2ـ3)
«کتاب نازل شده از جانب خدای قدرتمند و دانا، آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، سخت عقوبت، صاحب مکنت، خدایی جز او نیست بازگشت به سوی خدا است».
«غافر» به صورت جمع همراه با کلمه «خیر» یک بار در قرآن آمده است آن هم وصف خدا قرار گرفته است چنانکه می فرماید:(...فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَأَنْتَ خَیْرُالغافِرینَ)(اعراف/155)«ما را ببخش وبر ما رحم کن تو بهترین آمرزندگانی».
از ماده «غفر» که به معنی سَتْر است، سه اسم برای خدا در قرآن مشتق شده است:
1. غافر: (غافر الذَّنب...)(غافر/3):«بخشنده گناه».
2. غفور: (...رَبّکَ الغَفُورُ ذُو الرَّحمَة...)(کهف/58): «پروردگار تو بخشنده و صاحب رحمت است».