غازانی سفلی. [ س ُ لا ] ( اِخ ) ( نهر... ) نهری از شعب فرات بنام نهر غازانی سفلی. مؤلف تاریخ غازانی گوید : و در حدود مشهد سیدی ابوالوفا رحمةاﷲ علیه که هم چنین بیابان بی آب بود ودر مشهد آب شیرین جهت خوردن نه ، سالی پادشاه اسلام خلداﷲ ملکه در آن صحرا به شکار رفت و برای چهارپایان آب نیافتند و خرگوران و آهوان عظیم لاغر و ضعیف بودنداز جهت بی آبی و بی علفی. فرمود تا از فرات نهری آنجابرند تا هم در مشهد آب و زراعت بادید آید و هم حیوانات صحرایی بیاسایند و نیز چون در آن بیابان روند چهارپایان را از بی آبی زحمت نرسد و علف از جو و کاه باشد. به اندک زمانی نهری معظم آنجا برد و نام آن نهر غازانی سفلی نهاده و بعد از آن از جانب غربی نهری دیگر به سرحد آن بیابان روان گردانید و نام آن نهر غازانی کرد... ( تاریخ غازانی چ انگلستان ص 203 و 204 ).