غارهای باهروت، که به طور محلی به نام باراد ( बारड ) شناخته می شوند، در نزدیکی دهانو در ایالت مهاراشترا هند، تنها آتشگاه درون غار زرتشتیان پارسی در هند است. ین غارها برای پارسیان اهمیت مذهبی و تاریخی دارند. نیاکان پارسی به مدت ۱۳ سال از دست مهاجمان مسلمان به این غارها پناه بردند و در این مدت «آتش ایران شاه» را با خود به داخل غارها بردند که تا به امروز می سوزد.
... [مشاهده متن کامل]
غارهای باهروت در ۲۵ کیلومتری جنوب سنجان در گجرات واقع شده است. محل آن در فاصله ۸ کیلومتری از روستای بُردی و ۹ کیلومتری تالاسری است. این کوه ها در ابتدا متعلق به مردم قبیله ای روستا بوده است که از آن برای جمع آوری چوب و موادی که برای ساختن دیوارهای گلی استفاده می شد، بهره می گرفتند. بعدها راهبان بودایی در این محل غارهایی فروکندند اما پس از آن بلااستفاده ماند. زرتشتیان پس از هجوم الف خان، از سرداران محمد بن تغلق در سال ۱۳۹۳ میلادی به شهر سنجان، به مدت ۱۳ سال در این کوه ها پنهان شدند. «آتش ایران شاه» نیز در این دوره ( ۱۳۹۳–۱۴۰۵ میلادی ) به باهروت منتقل شد. این آتش مقدس زرتشتیان حتی امروز نیز همچنان فروزان است و اکنون در نیایشگاهی در اودوادا قرار دارد. غارهای باهروت به عنوان یک مگان میراثی اعلام شده و یک بنای تاریخی حفاظت شده تحت بررسی باستان شناسی هند ( ASI ) است.
این غارها از هفت آب انبار مستطیل شکل تشکیل شده اند که پشت سر هم نمای صخره را شکل می دهند. تنها یکی از آب انبارها تا اوایل فوریه یا اواخر ژانویه آب را در خود نگه می دارد و در فصل باران های موسمی پر می شود. بزرگترین آب انبار برای تمام سال پر می ماند که از نماد مقدس پارسیان به نام آتش ایران شاه محافظت می کند.
وجود سفال ها، سکه ها و ظروف شیشه ای در این غارها که قدمت آن به دوره ساسانی در ایران بازمی گردد، این حقیقت را روشن می سازد که پیوند بازرگانی میان سواحل گجرات و زرتشتیان ایرانی وجود داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
غارهای باهروت در ۲۵ کیلومتری جنوب سنجان در گجرات واقع شده است. محل آن در فاصله ۸ کیلومتری از روستای بُردی و ۹ کیلومتری تالاسری است. این کوه ها در ابتدا متعلق به مردم قبیله ای روستا بوده است که از آن برای جمع آوری چوب و موادی که برای ساختن دیوارهای گلی استفاده می شد، بهره می گرفتند. بعدها راهبان بودایی در این محل غارهایی فروکندند اما پس از آن بلااستفاده ماند. زرتشتیان پس از هجوم الف خان، از سرداران محمد بن تغلق در سال ۱۳۹۳ میلادی به شهر سنجان، به مدت ۱۳ سال در این کوه ها پنهان شدند. «آتش ایران شاه» نیز در این دوره ( ۱۳۹۳–۱۴۰۵ میلادی ) به باهروت منتقل شد. این آتش مقدس زرتشتیان حتی امروز نیز همچنان فروزان است و اکنون در نیایشگاهی در اودوادا قرار دارد. غارهای باهروت به عنوان یک مگان میراثی اعلام شده و یک بنای تاریخی حفاظت شده تحت بررسی باستان شناسی هند ( ASI ) است.
این غارها از هفت آب انبار مستطیل شکل تشکیل شده اند که پشت سر هم نمای صخره را شکل می دهند. تنها یکی از آب انبارها تا اوایل فوریه یا اواخر ژانویه آب را در خود نگه می دارد و در فصل باران های موسمی پر می شود. بزرگترین آب انبار برای تمام سال پر می ماند که از نماد مقدس پارسیان به نام آتش ایران شاه محافظت می کند.
وجود سفال ها، سکه ها و ظروف شیشه ای در این غارها که قدمت آن به دوره ساسانی در ایران بازمی گردد، این حقیقت را روشن می سازد که پیوند بازرگانی میان سواحل گجرات و زرتشتیان ایرانی وجود داشته است.
