غارغارک

لغت نامه دهخدا

غارغارک. [ رَ ] ( اِ ) در تداول مردم عوام طهران ، بلندگو. رادیو. و بطور کلی به همه هواپیماها و اتومبیلهایی که سر و صدای زیاد داشته باشندو امثال آن با نظر استهزا و تمسخر غارغارک گویند.

فرهنگ معین

(رَ ) (اِمر. ) آن چه سر و صدای زیاد و مزاحم داشته باشد (مانند بلندگو، رادیو، هواپیمای پر سر و صدا ).

پیشنهاد کاربران

به حالت پوزخند و کلیشه ای به چیزهایی که سرو صدای بلندی بدهند غارغارک میگویند

بپرس