غار چال نخجیر سینا در استان مرکزی و در میان راه دلیجان به نراق قرار دارد. این غار در منطقه ای به نام چال نخجیر، در دامنهٔ کوه تخت واقع شده است. غار چال نخجیر جزء غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب می شود و از جمله غارهای طبقاتی است و از سه طبقه تشکیل شده است. حدود ۹۵٪ از دیواره های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تاکنون ۱٬۲۰۰ متر از غار برای بازدید عموم کفپوش سازی، ایمن سازی و نورپردازی شده است. گفته شده که در انتهای غار دریاچه ای با امکان قایقرانی در آن وجود دارد، اما به طور کلی شناسایی نشده است. منحصر به فرد بودن نهشته ها، دسترسی آسان به غار، خودترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مطبوع مناسب هوای درون غار از ویژگی های خاص غار است. این غار در سال ۱۳۸۴ خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید. این غار زیبا در زمستان سال ۱۳۶۶ در پی کمبود آب و در هنگام مطالعات مکان یابی برای حفر چاه به منظور تأمین آب شرب دلیجان توسط تیم مطالعاتی مورد توجه و به دنبال آن در زمان حفاری چاه مورد اشاره به وسیله همان تیم شامل احمد صفری دبیر بازنشسته مورد شناسایی ودر ورودهای پی درپی وبا زحمت بسیار به دلیل نداشتن ورودی مناسب کشف و بعد به دنبال آن بازگشایی ورودی جهت تسهیل دسترسی به غار انجام گردید. ↵افراد زیادی ادعای کشف این غار را در کارنامه خود آورده اند که همگی قابل نقض هستند زیرا برای کاشفان اصلی معرفی شده مستندات کافی و قابل اتکا و اعتنا وجود دارد
... [مشاهده متن کامل]
نام غار از منطقه ای به نام چال نخجیر گرفته شده است. چال نخجیر منطقه ای گود است و در گذشته شکارچیان، شکار خود را از نقاط دیگر به این منطقه رم می دادند تا آسان تر بتوانند آن ها را شکار کنند. از نظر لغوی، چال نخجیر به معنای پایین تر از شکارگاه است، زیرا چال در فارسی و گویش راجی چال نخجیر به معنی فضایی که نسبت اطراف خود پست تر و گودتر باشد و در نتیجه شکار در معرض دید شکارچی و صیاد به ان تسلط بیشتر دارد استنباط می شود به عبارت دیگر فضایی که به دلیل گودی که نسبت به اطراف ان برای شکار و صید مناسب است و در یک کلام شکارگاه گود معنی می دهد.
در گذشته مردم از این غار با نام غار «هوهو» نیز یاد می کردند.
این غار در بهمن سال ۱۳۶۶ به هنگام تعیین محل حفاری چاه آب آشامیدنی دلیجان وبا حضور همایون ویستا مهر و شهردار وقت حبیب محمد مرادی معاون عمرانی وی عباس حسینی و امور اب محمدرضا نجفی و احمد صفری دبیر بازنشسته که به عنوان پیمانکار شهرداری در زمینه حفر چاه فعال بود شناسایی و اولین ورود توسط نامبردگان انجام گرفت. در ورودهای مکرر بعدی توسط تیم چهار نفره عمق بیشتری شناسایی شد…}}{{بهنگام مطالعات منطقه چال نخجیر به دلیل شنیده هایی از وجود صدا در شکاف باریکی با دکتر همایون ویستامهر مشاور پروژه تأمین آب شرب دلیجان مطرح و پس از بازدید مورد توجه ایشان واقع گردید و بنابر سفارش و توصیه نامبرده و تصویب در مدیریت عالی پروژه و موافقت سازمان آب تهران اولین چاه مطالعاتی در کنار همان شکاف حفرگردید و بسیار زود به نتایج عجیبی رسید درزمان حفر چاه با کنجکاوی و تلاش بسیار تیم چهار نفره کاشف موفق به اولین ورود و پیشروی تا بیش از صد متر و بدنبال ورودهای مکرر گروه در فرصت های بعدی پهنه بیشتری شناسایی شد. لازم است ذکر شود که هیچگونه انفجاری که موجب ورود صدمه به ساختار و شکل ظاهری غار شود انجام نشده و طرح چنین ادعاهایی بی اساس و حاکی از عدم اطلاع مدعیان است ناگفته نماند که به منظور ایجاد سهولت ورود و خروج در زمان پس از مطالعه علمی بوسیله دستگاهای حفاری و پیکور و در مواردی محدود از انفجار مدیریت شده با موادی از قبیل کتراک که موجب ایجاد ترکهای ریز و محدود می گردد بازگشایی مسیر انجام گرفت و به دلیل جلوگیری از مباحث غیر واقعی این ویرایش انجام گرفت و مستندات بسیار قوی از قبیل قرارداد انجام کار بازگشایی سندهای هزینه و دستور کار قابل استناد بزودی در این بخش بارگذاری خواهد شد. بر روی کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است که از سقف و دیواره های آن چیزی باقی نمانده است.
... [مشاهده متن کامل]
نام غار از منطقه ای به نام چال نخجیر گرفته شده است. چال نخجیر منطقه ای گود است و در گذشته شکارچیان، شکار خود را از نقاط دیگر به این منطقه رم می دادند تا آسان تر بتوانند آن ها را شکار کنند. از نظر لغوی، چال نخجیر به معنای پایین تر از شکارگاه است، زیرا چال در فارسی و گویش راجی چال نخجیر به معنی فضایی که نسبت اطراف خود پست تر و گودتر باشد و در نتیجه شکار در معرض دید شکارچی و صیاد به ان تسلط بیشتر دارد استنباط می شود به عبارت دیگر فضایی که به دلیل گودی که نسبت به اطراف ان برای شکار و صید مناسب است و در یک کلام شکارگاه گود معنی می دهد.
در گذشته مردم از این غار با نام غار «هوهو» نیز یاد می کردند.
این غار در بهمن سال ۱۳۶۶ به هنگام تعیین محل حفاری چاه آب آشامیدنی دلیجان وبا حضور همایون ویستا مهر و شهردار وقت حبیب محمد مرادی معاون عمرانی وی عباس حسینی و امور اب محمدرضا نجفی و احمد صفری دبیر بازنشسته که به عنوان پیمانکار شهرداری در زمینه حفر چاه فعال بود شناسایی و اولین ورود توسط نامبردگان انجام گرفت. در ورودهای مکرر بعدی توسط تیم چهار نفره عمق بیشتری شناسایی شد…}}{{بهنگام مطالعات منطقه چال نخجیر به دلیل شنیده هایی از وجود صدا در شکاف باریکی با دکتر همایون ویستامهر مشاور پروژه تأمین آب شرب دلیجان مطرح و پس از بازدید مورد توجه ایشان واقع گردید و بنابر سفارش و توصیه نامبرده و تصویب در مدیریت عالی پروژه و موافقت سازمان آب تهران اولین چاه مطالعاتی در کنار همان شکاف حفرگردید و بسیار زود به نتایج عجیبی رسید درزمان حفر چاه با کنجکاوی و تلاش بسیار تیم چهار نفره کاشف موفق به اولین ورود و پیشروی تا بیش از صد متر و بدنبال ورودهای مکرر گروه در فرصت های بعدی پهنه بیشتری شناسایی شد. لازم است ذکر شود که هیچگونه انفجاری که موجب ورود صدمه به ساختار و شکل ظاهری غار شود انجام نشده و طرح چنین ادعاهایی بی اساس و حاکی از عدم اطلاع مدعیان است ناگفته نماند که به منظور ایجاد سهولت ورود و خروج در زمان پس از مطالعه علمی بوسیله دستگاهای حفاری و پیکور و در مواردی محدود از انفجار مدیریت شده با موادی از قبیل کتراک که موجب ایجاد ترکهای ریز و محدود می گردد بازگشایی مسیر انجام گرفت و به دلیل جلوگیری از مباحث غیر واقعی این ویرایش انجام گرفت و مستندات بسیار قوی از قبیل قرارداد انجام کار بازگشایی سندهای هزینه و دستور کار قابل استناد بزودی در این بخش بارگذاری خواهد شد. بر روی کوهی که غار در داخل آن قرار دارد، آثاری از غاری قدیمی مشاهده شده است که از سقف و دیواره های آن چیزی باقی نمانده است.
