غار شُووِه ( به فرانسوی: Chauvet ) در منطقهٔ آردش در جنوب فرانسه بخاطر وجود برخی از قدیمی ترین نقاشی های درون غار و نیز آثاری از دوره پارینه سنگی نوین - که برای همیشه درک باستان شناسی از بیان هنری و رشد خلاق انسان ماقبل تاریخ را تغییر داد[ ۱] - مشهور است.
این غار که در نزدیکی بخش والون - پون - دارک ( Vallon - Pont - d'Arc ) روی صخره ای آهکی بر بالای بستر پیشین رود آردش واقع شده، در ۱۸ دسامبر ۱۹۹۴ کشف و یکی از جایگاه های مهم هنر پیش از تاریخ محسوب می شود.
از طریق تاریخ گذاری رادیوکربن، نقاشی های خارق العاده به دوره اوریگنیشن بیش از ۳۰۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. به لطف ریزش صخره ای که بیش از ۱۰۰۰۰ سال بعد ورودی غار را مسدود کرد، غار شووه - و بیش از ۱۰۰۰ نقاشی که بر روی دیوارهای آهکی آن ثبت شده است - دست نخورده باقی ماندند و برای هزاران سال با کیفیتی بکر حفظ شدند.
این غار نخستین بار توسط یک گروه سه نفره غارشناس بررسی شده است: الی یت برونل دشام، کریستین هیلر و ژان - ماری شووِه ( که غار به نام او نامگذاری شد ) کاوش در غار شووِه به خوبی و با جزئیات کامل ثبت شده است. علاوه بر نقاشی و دیگر شواهد انسانی، آن ها همچنین بقایای فسیل شده، رد پا و نشانه هایی از انواع حیوانات، که بعضی از آن ها در حال حاضر منقرض شده اند، کشف کردند. مطالعات بیشتر توسط باستان شناس فرانسوی ژان کلوت اطلاعات بیشتری بدست داد. تاریخچهٔ این سایت مورد مناقشه است اما نتایج یک تحقیق که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد قدمت هنر سایت را سی تا سی و دو هزار سال تخمین می زند. : )
غار در دامنهٔ کوه مشرف به مسیر پیشین رودخانه آردش ( قبل از بازشدن طاق/پل طبیعی آردش ) قرار دارد. دره های منطقهٔ آردش پر از غارهای متنوع است که بسیاری از آن ها اهمیت زمین شناختی و باستان شناسی دارند. این غار به طور غیرعادی و بی همانندی بزرگ و کمیت، کیفیت و وضع آثار هنری روی دیوارهایش بی نظیر است. بر اساس تاریخگذاری رادیوکربن استفاده از این غار به دو دوره مجزا تقسیم می شود: اوریگنشین ( Aurignacian ) و گراوتین ( Gravettian ) . بیشتر آثار هنری به دورهٔ قدیمی تر ( اوریگنشین ۳۰۰۰۰ تا ۳۲۰۰۰ سال پیش ) برمی گردند. از استفادهٔ بعدی از غار در دورهٔ گراوتین بین ۲۵۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰ سال پیش نشانه های کمی برجای مانده، از جمله رد پای یک کودک و آثار خاکستر مربوط به آتش ( آتشدان ) و دودهٔ کربن ناشی از مشعل هایی که برای روشنایی بکار می رفته است. شواهد حاکی از آنست که پس از زمان بازدید کودک از غار، دهانه غار بخاطر رانش زمین ریزش کرده و بسته شده در نتیجه تا زمان کشف در سال ۱۹۹۴ دست نخورده باقی مانده است. ردپاها می توانند قدیمی ترین ردپاهای انسانی با قابلیت تاریخگذاری دقیق باشند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین غار که در نزدیکی بخش والون - پون - دارک ( Vallon - Pont - d'Arc ) روی صخره ای آهکی بر بالای بستر پیشین رود آردش واقع شده، در ۱۸ دسامبر ۱۹۹۴ کشف و یکی از جایگاه های مهم هنر پیش از تاریخ محسوب می شود.
از طریق تاریخ گذاری رادیوکربن، نقاشی های خارق العاده به دوره اوریگنیشن بیش از ۳۰۰۰۰ سال پیش بازمی گردد. به لطف ریزش صخره ای که بیش از ۱۰۰۰۰ سال بعد ورودی غار را مسدود کرد، غار شووه - و بیش از ۱۰۰۰ نقاشی که بر روی دیوارهای آهکی آن ثبت شده است - دست نخورده باقی ماندند و برای هزاران سال با کیفیتی بکر حفظ شدند.
این غار نخستین بار توسط یک گروه سه نفره غارشناس بررسی شده است: الی یت برونل دشام، کریستین هیلر و ژان - ماری شووِه ( که غار به نام او نامگذاری شد ) کاوش در غار شووِه به خوبی و با جزئیات کامل ثبت شده است. علاوه بر نقاشی و دیگر شواهد انسانی، آن ها همچنین بقایای فسیل شده، رد پا و نشانه هایی از انواع حیوانات، که بعضی از آن ها در حال حاضر منقرض شده اند، کشف کردند. مطالعات بیشتر توسط باستان شناس فرانسوی ژان کلوت اطلاعات بیشتری بدست داد. تاریخچهٔ این سایت مورد مناقشه است اما نتایج یک تحقیق که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد قدمت هنر سایت را سی تا سی و دو هزار سال تخمین می زند. : )
غار در دامنهٔ کوه مشرف به مسیر پیشین رودخانه آردش ( قبل از بازشدن طاق/پل طبیعی آردش ) قرار دارد. دره های منطقهٔ آردش پر از غارهای متنوع است که بسیاری از آن ها اهمیت زمین شناختی و باستان شناسی دارند. این غار به طور غیرعادی و بی همانندی بزرگ و کمیت، کیفیت و وضع آثار هنری روی دیوارهایش بی نظیر است. بر اساس تاریخگذاری رادیوکربن استفاده از این غار به دو دوره مجزا تقسیم می شود: اوریگنشین ( Aurignacian ) و گراوتین ( Gravettian ) . بیشتر آثار هنری به دورهٔ قدیمی تر ( اوریگنشین ۳۰۰۰۰ تا ۳۲۰۰۰ سال پیش ) برمی گردند. از استفادهٔ بعدی از غار در دورهٔ گراوتین بین ۲۵۰۰۰ تا ۲۷۰۰۰ سال پیش نشانه های کمی برجای مانده، از جمله رد پای یک کودک و آثار خاکستر مربوط به آتش ( آتشدان ) و دودهٔ کربن ناشی از مشعل هایی که برای روشنایی بکار می رفته است. شواهد حاکی از آنست که پس از زمان بازدید کودک از غار، دهانه غار بخاطر رانش زمین ریزش کرده و بسته شده در نتیجه تا زمان کشف در سال ۱۹۹۴ دست نخورده باقی مانده است. ردپاها می توانند قدیمی ترین ردپاهای انسانی با قابلیت تاریخگذاری دقیق باشند.
wiki: غار شووه