[ویکی اهل البیت] غاده السمان نویسنده، شاعر و متفکر سوری در سال 1942 در دمشق از پدر و مادری سوری متولد شد. پدرش مرحوم دکتر احمدالسمان، رئیس دانشگاه سوریه و وزیر آموزش و پرورش بود. نخستین کارهای غاده السمان تحت نظارت و تشویق های پدرش در نوجوانی به چاپ رسید.
تحصیلات دانشگاهی را در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه سوریه به پایان رساند و فوق لیسانس خود را در دانشگاه آمریکایی بیروت و دکترای ادبیات انگلیسی را در دانشگاه لندن گذراند.
زبان عربی یک ویژگی بسیار منحصر به فرد دارد. در این زبان کمترین واژه ها می توانند مفاهیم بسیاری را بسازند. بسیاری از اوقات فاعل و مفعول در یک فعل جمله می شوند و یک کلمه می تواند یک جمله کامل باشد.
این ویژگی سبب می شود که شاعران عرب در نهایت ایجاز بتوانند شعر بگویند و کمتر از جملات بلند و کشدار در شعر استفاده کنند. «غاده السمان» یکی از زنان شاعر و نویسنده سوری است که این نکته را به درستی فهمیده و در زبان بکار گرفته است. سطرهای شعرهای او کوتاهند اما از عمق و ژرفای بسیاری برخوردارند. روح شعر او روح زبان عربی است.
کلمات که در کنار هم می آیند به راحتی در ارتباط با هم قرار می گیرند و یک خط طولی را می سازند. خط روایی که از یک نقطه آغاز می شود و در نقطه دیگری پایان می یابد. اگرچه او در شعرهایش مفهوم یا واژه ای را تکرار می کند اما این تکرار سبب نمی شود که شعر حول یک محور مشخص حرکت کند و در نهایت پس از چند دور دوباره به مفهوم اول بازگردد. بر عکس تکرار مفاهیم در نهایت مفهوم عمیق تر و بزرگتری را خلق می کند.
در ادبیات عرب «غاده السمان» را بیشتر به عنوان نویسنده می شناسند. حقیقت هم این است که بیش از آنکه شعر نوشته باشد داستان و رمان نوشته. اما «غاده السمان» نه به عنوان شاعر و نه به عنوان نویسنده بلکه به عنوان یک زن روشنفکر عرب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. او جسارت زن بودن را در میان اعراب داشت و توانست نگاه خود را نسبت به زمینه های فردی و اجتماعی در میان اعراب مطرح کند. از این جهت او بر روی لبه تیغی راه می رفت که هر لحظه ممکن بود، نابود شود.
از ویژگی های مهم شعر «غاده السمان» این است که او جسارت زن بودن را وارد شعر عرب کرد. زن عرب در یک محیط بسته فرهنگی زندگی می کند که نمی تواند بسیاری از احساسات درونی خود را ابراز کند. اما «غاده السمان» کسی است که نه تنها این احساسات را بروز می دهد بلکه آنها را افشا می کند. احساسات زن عرب همچون رازی سر به مهر قرن هاست که در تاریخ اعراب نهفته است. رازی که هیچ کس حق بازگو کردن آن را ندارد.
تحصیلات دانشگاهی را در رشته ادبیات انگلیسی از دانشگاه سوریه به پایان رساند و فوق لیسانس خود را در دانشگاه آمریکایی بیروت و دکترای ادبیات انگلیسی را در دانشگاه لندن گذراند.
زبان عربی یک ویژگی بسیار منحصر به فرد دارد. در این زبان کمترین واژه ها می توانند مفاهیم بسیاری را بسازند. بسیاری از اوقات فاعل و مفعول در یک فعل جمله می شوند و یک کلمه می تواند یک جمله کامل باشد.
این ویژگی سبب می شود که شاعران عرب در نهایت ایجاز بتوانند شعر بگویند و کمتر از جملات بلند و کشدار در شعر استفاده کنند. «غاده السمان» یکی از زنان شاعر و نویسنده سوری است که این نکته را به درستی فهمیده و در زبان بکار گرفته است. سطرهای شعرهای او کوتاهند اما از عمق و ژرفای بسیاری برخوردارند. روح شعر او روح زبان عربی است.
کلمات که در کنار هم می آیند به راحتی در ارتباط با هم قرار می گیرند و یک خط طولی را می سازند. خط روایی که از یک نقطه آغاز می شود و در نقطه دیگری پایان می یابد. اگرچه او در شعرهایش مفهوم یا واژه ای را تکرار می کند اما این تکرار سبب نمی شود که شعر حول یک محور مشخص حرکت کند و در نهایت پس از چند دور دوباره به مفهوم اول بازگردد. بر عکس تکرار مفاهیم در نهایت مفهوم عمیق تر و بزرگتری را خلق می کند.
در ادبیات عرب «غاده السمان» را بیشتر به عنوان نویسنده می شناسند. حقیقت هم این است که بیش از آنکه شعر نوشته باشد داستان و رمان نوشته. اما «غاده السمان» نه به عنوان شاعر و نه به عنوان نویسنده بلکه به عنوان یک زن روشنفکر عرب از اهمیت ویژه ای برخوردار است. او جسارت زن بودن را در میان اعراب داشت و توانست نگاه خود را نسبت به زمینه های فردی و اجتماعی در میان اعراب مطرح کند. از این جهت او بر روی لبه تیغی راه می رفت که هر لحظه ممکن بود، نابود شود.
از ویژگی های مهم شعر «غاده السمان» این است که او جسارت زن بودن را وارد شعر عرب کرد. زن عرب در یک محیط بسته فرهنگی زندگی می کند که نمی تواند بسیاری از احساسات درونی خود را ابراز کند. اما «غاده السمان» کسی است که نه تنها این احساسات را بروز می دهد بلکه آنها را افشا می کند. احساسات زن عرب همچون رازی سر به مهر قرن هاست که در تاریخ اعراب نهفته است. رازی که هیچ کس حق بازگو کردن آن را ندارد.
wikiahlb: غادة_سمان