( غائیة ) غائیة. [ ئی ی َ ] ( ع ص نسبی ) تأنیث غائی.- علة غائیه ؛ علتی که معلول برای آن است و العلة الغائیة عندالمتکلمین مایکون المعلول لاجلها. ( تاج العروس ). رجوع به علت غائی شود.
تانیث غائی یا عله غائیه علتی که معلول برای آن است و العله الغائیه عند المتکلمین مایکون المعلول لاجلها .
