عییر. [ ع ُ ی َی ْ ] ( ع اِ مصغر ) مصغر عَیر. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || هو عییر وحده ؛ او خودبین و متکبر است ، و یا تنهاخورنده است. و آن را در ذم بکار برند. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و میتوان آن را به کسر اول [ عی َی ْ ] خواند، ولی عویر، به واوخوانده نشود. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). عییر. [ ی َی ْ ] ( ع اِ مصغر ) لغتی است در عُیَیر. رجوع به عییر شود.
