عیک

لغت نامه دهخدا

عیک. [ ع َ ] ( ع اِ ) درختان بهم پیچیده. و لغتی است در «ایک ». یکی آن عیکةاست. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عیکة و ایک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس