عیهکه

لغت نامه دهخدا

( عیهکة ) عیهکة. [ ع َ هََ ک َ ] ( ع مص ) کارزار کردن. ( منتهی الارب ). کارزار کردن و بر زمین زدن و فریاد کردن و خروشیدن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). جنگ و قتال ، و گویند صراع و صیاح. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس