عیهمان

لغت نامه دهخدا

عیهمان. [ ع َ هََ ] ( ع ص ) آنکه به اول شب راه نرود و در راه خسبد، یا عام است در هر دو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس