عیهره
لغت نامه دهخدا
عیهرة. [ ع َ هََ رَ ] ( ع ص ) زن سبک بدکار زانیه. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). زن سبک بدون عفت. ( از اقرب الموارد ). || شتر استواراندام. || ( اِ ) غول. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). غول ، در برخی از لغات. ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید