عیط عیط

لغت نامه دهخدا

عیطعیط. ( ع صوت مرکب ) آوازی است که برنایان به وقت بازی با هم کنند و بی باکان وقت چیرگی بدان خروشند. ( منتهی الارب ). رجوع به عیط شود.

فرهنگ فارسی

آوازیست که برنایان بوقت بازی با هم کنند و بی باکان وقت چیرگی بدان خروشند

پیشنهاد کاربران

بپرس