عیصان
لغت نامه دهخدا
عیصان. ( اِخ )کانی از کانهای عرب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). از معادن بنی نمیربن کعب ، در نزدیکی اُضاخ البُرم است ، و درآنجا مردمی از بنی حنیفه ساکنند. و گویند آنجا ناحیه ای است در فاصله پنج روزی حجر، از اعمال یمامة، که در آن معدنی است ازآن ِ بنی نمیر. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید