عیشگاه

لغت نامه دهخدا

عیشگاه. [ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) تفرج گاه و محل عیش و عشرت و تفرج وگشت. ( ناظم الاطباء ). عیشستان. عشرت کده :
درون تیره دلان عیشگاه سلطانست
چرا که دزد شب تار میشود محظوظ.
نعمت اﷲخان عالی ( ازآنندراج ).

فرهنگ فارسی

تفرج گاه و محل عیش و عشرت و تفرج و گشت عیشستان عشرت کده

پیشنهاد کاربران

بپرس