عیشکاه

لغت نامه دهخدا

عیشکاه. [ ع َ / ع ِ ] ( نف مرکب ) عیش کاهنده. کم کننده عیش :
من و عشق تو شاخ و برگ یک لختیم در معنی
بلی خویشی بود با غم فزایان عیشکاهان را.
طالب آملی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس