عیشدان

لغت نامه دهخدا

عیشدان. [ ع َ / ع ِ ] ( اِ مرکب ) وسیله عیش. وسیله عشرت و خرمی. جایگاه عیش. عیش خانه. عشرت کده :
گفتم این باغ را که جان من است
چون فروشم که عیشدان من است.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس