عیش ران

لغت نامه دهخدا

عیش ران. [ ع َ / ع ِ ] ( نف مرکب ) عیش کننده. خوش گذران :
هر مه که به یک وطن مه و خور
با هم چو دو عیش ران ببینم.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

عیش کننده خوش گذران

پیشنهاد کاربران

بپرس