عیزری

لغت نامه دهخدا

عیزری. [ ع َ زَ ] ( اِخ ) محمدبن محمدبن محمدبن خضر، از نواده های عروةبن زبیربن العوام قریشی ، ملقب به شمس الدین. وی از فقهای شافعی بود و به سال 724 هَ. ق. در قدس متولد گشت و در قاهره پرورش یافت و بسال 808 در غزة درگذشت. او راست : الغیاث ، ادب الفتوی ، غرائب السیر، مصباح الزمان فی المعانی و البیان ، الکوکب المشرق و قضم الضرب فی نظم کلام العرب. ( از الاعلام زرکلی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس