عیران
لغت نامه دهخدا
عیران. [ ع َ ] ( ع اِ ) تثنیه عیر. دو برآمدگی از پی و گوشت ، که ستون فقرات را از دو طرف بردارند. ( از اقرب الموارد ). رجوع به عیر شود.
عیران. ( ع اِ ) گروه ملخ از هر گونه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). گروههای متفرق از ملخ. ( از اقرب الموارد ).
عیران. ( ع ص ، اِ ) ج ِ أعور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به اعور شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید