عیذی

لغت نامه دهخدا

عیذی. [ ع َ ] ( ص نسب-ی ) منس-وب اس-ت ب-ه عیذاﷲبن سعد العشیرةبن مذحج ، ک-ه از آن جمل-ه است محمدبن سلیمان عیذی ، از محدثان. وی از هارون بن سعید روایت کرد و اسحاق بن منصور از وی روایت دارد. ( از اللب-اب فی ته-ذیب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس