محله ای قدیمی در جنوب شرقی مشهد بود و یکی از دروازه های شهر به نام طرق در این محله قرار داشت. احتمالاً به سبب برگزارشدن مراسمی در عیدهای مذهبی به این نام شهرت یافته بود. بعضی معتقد بودند چون در حملۀ ازبک ها به خراسان، در دورۀ صفوی، مردم این محله قتل عام شده بودند به این نام خوانده می شد. مصلّای شهر که تنها ایوان کاشی کاری شدۀ بلند و زیبا و کتیبه ای به تاریخ ۱۰۸۷ق از آن باقی مانده، در این محله بود. بخشی از عیدگاه، یهودی نشین و به محلۀ جهودها معروف بود. ساکنان آن کاسب و پیشه ور بودند و چندین کارگاه شال بافی در آن دایر بود. از قسمت های آن تکیۀ بکتاشی ها و مدرسه و یک گورستان بود.