عید پنجاهه

عید پنجاهه یا پنطیکاست ( یونانی باستان به معنی پنجاهمین ) یکی از عیدهای اصلی در میان مسیحیان است که طی آن آنچه «نزول روح القدس بر حواریون» نامیده می شود جشن گرفته می شود.
به باور مسیحیان، پس از مصلوب شدن و درگذشت مسیح در آدینه نیک، او در روز سوم از مرگ برخاست، [ ۱] که به این مناسبت عید پاک جشن گرفته می شود. پس از این رویداد، عیسی مسیح تا روز چهلم رستاخیز به حواریون خود آموزش می داد ولی در چهلمین روز عروج کرد، پیش از معراج به حواریون قول داد تا برای ادامه راهنمایی آن ها، روح القدس، شخصیت سوم تثلیث را به جای خود نزد آنان بفرستد. بر این اساس، روح القدس ۱۰ روز پس از معراج، یعنی پنجاه روز پس از برخاستن مسیح از مرگ ( رستاخیز مسیح ) ، بر حواریون نزول کرد که این روز به عنوان عید پنجاهه جشن گرفته می شود.
عید پنجاهه از دیدگاه تاریخی و نمادین با جشن فصل درو یهودیان که شاووعوت نامیده می شود مرتبط است. در جشن شاووعوت، یهودیان مناسبت آنچه «اعطای ده فرمان از سوی خدا در کوه سینا، پنجاه روز پس از خروج» می نامند را جشن می گیرند.
از فعالیت هایی که در کشورهای گوناگون مسیحی به فراخور عید پنجاهه انجام می شود می توان به انجام مراسم در کلیسا، ضیافت های شام و ناهار، دسته های خیابانی، انجام غسل تعمید، مراسم محلی و رقص و پوشیدن جامه های جشن اشاره کرد.