عیدزای. ( نف مرکب ) عیدزاینده. آنکه یا آنچه سبب جشن و عید شود. هرچه موجب پیروزی و فتح و شادی گردد : زآن عیدزای گوهر شمشیر آبدار شد آب بحر و آب شد از شرم گوهرش.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
عید زاینده آنکه و آنچه سبب جشن و عید شود هر چه موجب پیروزی و فتح و شادی گردد
