تو عیب کسان هیچ گونه مجوی
که عیب آورد بر تو بر عیبگوی.
فردوسی.
عیب گویانم حکایت پیش جانان گفته اندمن خود این پیدا همی گویم که پنهان گفته اند.
سعدی.
چند گویی که بداندیش و حسودعیبگویان من مسکینند.
سعدی.
گه بیخبران و عیبگویان از پس منسوب کنندم به هوی و به هوس.
سعدی ( کلیات چ فروغی ص 675 ).