عیب امدن

لغت نامه دهخدا

( عیب آمدن ) عیب آمدن. [ ع َ / ع ِ م َ دَ ] ( مص مرکب ) نقص و آهو متوجه شدن. منسوب به عیب و نقص گشتن :
عیب ناید بر عنب چون بود پاک و خوب و خوش
گرچه از سرگین برون آید همی تاک عنب.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

( عیب آمدن ) نقص و آهو متوجه شدن منسوب به عیب و نقص گشتن

پیشنهاد کاربران

بپرس