عیاب. ( ع اِ ) ج ِ عَیبة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد )( دهار ). رجوع به عیبة شود. || کنایه از سینه و دلها است. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ): کادت عیاب الود تصفر؛ نزدیک شد سینه ها از دوستی و مودت تهی گردد. ( از اقرب الموارد ). || کمان نداف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). مِندَف. ( اقرب الموارد ). عیاب. [ ع َی ْ یا ] ( ع ص ) مرد بسیار عیب کننده مردم را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). عیابة. عیوب. ذموم.
