عکی
لغت نامه دهخدا
عکی. [ ع َک ْ کا ] ( ع اِ ) گویند: ائتزر فلان ازرة عک وک ، و ازرة عکی ؛ یعنی فروهشت هر دو طرف شلوار را و فراهم آورد تمامه آنرا. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به عَک شود.
عکی. [ ع َ کی ی ] ( ع ص ، اِ ) شیر بی آمیغ. || شیر گوسپند بر یکدیگر دوشیده دفزک شده. || مشک شیر. ( منتهی الارب ). || پست و سویق مقل. ( از اقرب الموارد ). عُکّی ̍. ( منتهی الارب ).
عکی. [ ع َک ْ کی ] ( ص نسبی ) منسوب به عک بن عدنان ، برادر معدبن عدنان. و نیز منسوب به عکا و یا عکة که شهری است در شام. ( از اللباب فی تهذیب الانساب ).
عکی. [ ع َ کا / ع ُ کَن ْ ]( ع اِ ) ج ِ عُکوة. ( منتهی الارب ). رجوع به عکوة شود.
عکی. [ ع ُک ْ کا ] ( ع اِ ) پست مقل. ( منتهی الارب ). عَکی. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید