عکوک

لغت نامه دهخدا

عکوک. [ ع َ ک َوْ وَ ] ( ع ص ) مرد کوتاه بالا و گرداندام استوارخلقت و تن دار. || جای درشت و آسان. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

عکوک. [ ع َ ک َوْ وَ ] ( اِخ ) علی بن جبلةبن مسلم ، از شیعیان خراسان در قرن دوم هجری. رجوع به علی عکوک شود.

فرهنگ فارسی

علی بن جبله بن مسلم از شیعیان خراسان در قرن دوم هجری

پیشنهاد کاربران

بپرس