عکن

لغت نامه دهخدا

عکن. [ ع ُ ک َ ] ( ع اِ ) ج ِ عُکنة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به عکنة شود.

فرهنگ معین

(عُ کَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ عکنه ، چین های شکم ناشی از چاقی .

پیشنهاد کاربران

بپرس