عکمه

لغت نامه دهخدا

( عکمة ) عکمة. [ ع ُ م َ ] ( ع اِ ) عکمةالبطن ؛ گوشه شکم. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، عُکَم. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس