عکس گفتار

بر اساس دیدگاه شخصی شان یا به نمایندگی از جامعه ی خود عکاسی کنند و در مورد عکس ها بحث کنند، و روایات مربوط به عکس های خود را گسترش دهند، و با کمک رسانی یا دیگر اعمال انسانی جامعه ی خود را یاری دهند. این روش اغلب در میان مردم به حاشیه رانده شده استفاده می شود، و به عنوان روشی در نظر گرفته می شود تا به ما بینش دهد آن ها چگونه شرایطی دارند و امیدشان به آینده را مفهوم سازی کنند. عکسگفتار تلاش میکند از زندگی کسانی که به طور سنتی متفاوت از میانگین تصورشده ( کلیشه های ) دنیا هستند برای کسانی که در فرایند سیاست گذاری قرار دارند چشم اندازی ایجاد کند. عکسگفتار همچنین پاسخی به مسائل مطرح شده در طول تاریخ از بازنمایی جوامع بشری است.