عکرد

لغت نامه دهخدا

عکرد. [ ع َ رَ / ع ُ ک َ رِ / ع ُ رُ ] ( ع ص ) غلام عکرد؛کودک فربه تندار، یا نزدیک بلوغ رسیده. ( منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). عُکرود. و رجوع به عکرود شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس