عکار

لغت نامه دهخدا

عکار. [ ع َ ک ْ کا ] ( ع ص ) مرد بسیارحمله و بسیار بازگردنده در حرب ، و حمله کننده. ( منتهی الارب ). کرار عطاف. ( اقرب الموارد ). || ( اِخ ) نام پدر قبیله ای از تازیان. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

مردبسیارحمله کننده وبازگردنده درجنگ
مرد بسیار حمله و بسیار باز گردنده در حرب و حمله کننده کرار عطاف

پیشنهاد کاربران

بپرس