عکاد. [ ع َ ] ( اِخ ) کوهی است نزدیک زبید، زبان باشنده آن بر لغت فصیح باقی است. ( منتهی الارب ). کوهی است در نزدیکی زبید، و اهالی آنجا در روزگار مجد و بزرگی ، بر زبان فصیح بوده اند. ( از اقرب الموارد ) ( از معجم البلدان ).
