عویم. [ ع ُ وَ ] ( ع اِ ) لقیته ذات العویم ؛ میان اعوام و چند سال با او برخورد کردم. ( ازمنتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). عویم. [ ع ُ وَ ] ( اِخ ) ابن ساعده هذلی. از صحابیان بود. ( از منتهی الارب ). عویم. [ ع ُ وَ ] ( اِخ ) ابن شقربن عوف انصاری. صحابی بود. ( از منتهی الارب ).
