عووه. [ ع ُ ] ( ع مص ) آفت و بلا رسیدن به زراعت. ( از اقرب الموارد ). عاهة. || دچار آفت و بلا شدن زراعت شخص. ( از اقرب الموارد ). عاهة. رجوع به عاهة شود.
