عوفی، محمّد (ز ۶۳۰ق)
تذکره نویس، ادیب و شاعر ایرانی. از تبار عبدالرحمان بن عوف، صحابی مشهور، بود. نیای عوفی امام ابوطاهر یحیی بن طاهر است که از دانشمندان فرارود بود و در علم حدیث و انساب مهارت داشت. در سمرقند ریاست دیوان انشای شاهزاده قلچ ارسلان قراخانی ( ـ ۶۰۹ق) را داشت. پس از حملۀ مغولان، به هند کوچید و به خدمت شمس الدین ایلتتمش پیوست. چندی هم خدمت عین الملک فخرالدین حسین، وزیر ناصرالدین قباجه، کرد. از آثارش: لباب الباب (لیدن، ۱۹۰۶)، جوامع الحکایات و لوامع الروایات (تهران، ۱۳۳۵ش)، ترجمۀ الفرج بعد الشدة؛ دیوان شعر (تهران، ۱۳۳۹ش).
تذکره نویس، ادیب و شاعر ایرانی. از تبار عبدالرحمان بن عوف، صحابی مشهور، بود. نیای عوفی امام ابوطاهر یحیی بن طاهر است که از دانشمندان فرارود بود و در علم حدیث و انساب مهارت داشت. در سمرقند ریاست دیوان انشای شاهزاده قلچ ارسلان قراخانی ( ـ ۶۰۹ق) را داشت. پس از حملۀ مغولان، به هند کوچید و به خدمت شمس الدین ایلتتمش پیوست. چندی هم خدمت عین الملک فخرالدین حسین، وزیر ناصرالدین قباجه، کرد. از آثارش: لباب الباب (لیدن، ۱۹۰۶)، جوامع الحکایات و لوامع الروایات (تهران، ۱۳۳۵ش)، ترجمۀ الفرج بعد الشدة؛ دیوان شعر (تهران، ۱۳۳۹ش).
wikijoo: عوفی،_محمد_(ز_۶۳۰ق)