عوره

[ویکی الکتاب] معنی عَوْرَةٍ: بی حفاظ (در عبارت "إِنَّ بُیُوتَنَا عَوْرَةٌ ")
ریشه کلمه:
عور (۴ بار)

واژه «عَوْرَه» در اصل از مادّه «عار» است، و به چیزی گفته می شود که آشکار ساختنش موجب عار باشد، به شکاف هایی که در لباس یا دیوار خانه ظاهر می شود، و همچنین به نقاط آسیب پذیر مرزها، و آنچه انسان از آن بیم و وحشت دارد نیز «عوره» گفته می شود، در اینجا منظور خانه هایی است که در و دیوار مطمئنی ندارد، و بیم حمله دشمن به آن می رود.
و از آنجا که آشکار شدن آلت جنسی مایه عیب و عار است در لغت عرب به آن «عورت» اطلاق شده. کلمه «عورة» گاه، به معنای شکاف در دیوار، لباس و مانند آن نیز آمده است و گاه، به معنای مطلق عیب می باشد.
اطلاق کلمه «عورت» بر اوقات سه گانه، در سوره «نور» به خاطر آن است که مردم در این اوقات خود را زیاد مقید به پوشانیدن خویش ـ مانند سایر اوقات ـ نمی کنند و یک حالت خصوصی دارند.
عورت هر چیزی است که انسان از ظاهر شدن آن شرم دارد. مثل آلت تناسلی و نیز هر چیزی که انسان از آن می‏ترسد مثل شکاف و محل عبور در مرزها. راغب گوید: عورة سوأة انسان است (آلت تناسل) و آن کنایه و اصلش از عار است زیرا در ظاهر شدن آن عار هست از این جهت زنان عورت نامیده شده‏اند. . مراد از عورة در آیه بی حفاظ بودن است که بیم حمله و تاراج است در جنگ خندق عدّه‏ای از رسول خدا «صلی‏اللَّه‏وعلیه‏وآله» اجازه می‏خواستند به شهر برگردند و می‏گفتند خانه‏های ما بی حفاظ است می‏ترسیم تاراج کنند خدا فرمود: خانه‏ها بی حفاظ نیستند اینها جز فرار قصدی ندارند. . آیه درباره جواز اظهار زینت زن است مراد از عورات چیزهای پوشاندنی و نگفتنی زنان است یعنی: جایز است زینت خود را به اطفالیکه به نگفتنی‏ها و پوشاندنی‏های زنان واقف نیستند اظهار کنند. . در این آیه سه وقت خلوت عورت نامیده شده که انسان لباس خویش را می‏کند و عورتش ظاهر می‏شود چنانکه در مجمع فرموده، و یا از آن جهت که شخص شرم دارد در آن حالات کسی جز زنش در پیشش باشد. یعنی: غلامان و کنیزان و بچه‏های نابالغ سه بار در آمدن پیش شما اجازه بخواهند: پیش از نماز فجر و آنگاه که از گرمای ظهر لباس خویش را می‏کنید و پس از نماز عشاء که سه وقت خلوت است برای شما.