عوذی
لغت نامه دهخدا
عوذی. [ ع َ ] ( اِخ ) همام بن یحیی بن دینار ازدی عوذی محلمی ( از موالی آنان )، مکنی به ابوعبداﷲ. محدث و ازاهالی بصره بود، و نسبت او به عوذبن سودبن حجر است.وی به سال 164 هَ. ق. درگذشت. ( از الاعلام زرکلی از میزان الاعتدال ج 3 ص 258 و تهذیب التهذیب ج 11 ص 67 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید